بی مروتی

لغت نامه دهخدا

بی مروتی. [ م ُ رُوْ وَ ] ( حامص مرکب ) حالت و عمل بی مروّت. درشتی و سختدلی و بی رحمی و ظلم و تعدی. ( ناظم الاطباء ). ستمگری. ناجوانمردی. نامردمی. بی مردانگی.

فرهنگ فارسی

حالت و عمل بی مروت . درشتی و سختدلی و بیرحمی و ظلم و تعدی . ستمگری . ناجوانمردی . نامردمی . بی مردانگی .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم