لغت نامه دهخدا
بی رویی ار بروی کسی آری
بی شک برویت آید بی رویی.ناصرخسرو. || رسوایی :
گر بپوشیمش ز بنده پروری
تو چرا بی رویی از حد می بری.مولوی. || بی توجهی. ( غیاث ) ( آنندراج ) :
این است جفا که زود بگذشتی
از بی رویی چو روی ما دیدی.عطار.|| بیرونقی. ( غیاث ) ( آنندراج ).
