لغت نامه دهخدا بونیز. ( اِ ) ژوبین. و آن نیزه کوچکی بود که سر آن دو شاخ دارد. ( آنندراج ). نیزه کوتاه و ژوبین. ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ).
