بوطمعی

لغت نامه دهخدا

بوطمعی. [ طَ م َ ] ( حامص مرکب ) طمع داشتن. حریص بودن :
زآن پس که چار صحف قناعت بخوانده ای
خود را ز لوح بوطمعی عشرخوان مخواه.خاقانی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم