لغت نامه دهخدا بزرگ نامی. [ ب ُ زُ ] ( حامص مرکب ) شهرت. نام آوری : بزرگ نامی جوید همی و نام بزرگ نهاده نیست بکوی و فکنده نیست بدر.فرخی.
