لغت نامه دهخدا بزرگ مرتبه. [ ب ُ زُم َ ت َ ب َ / ب ِ ] ( ص مرکب ) بلندپایه. دارای مقام ارجمند و عالی. مهتر. مرد بزرگ. ( یادداشت بخط دهخدا ).
