لغت نامه دهخدا باقچه. [ چ َ / چ ِ ] ( ترکی ، اِ ) بقچه. به معنای صرّه و یا خرقه و پوشاک آمده است. پارچه و کیسه ای که در آن پول و سکه ریزند. و بقشه واحد پول یمن نیز از همین کلمه مشتق شده است. ( از نقودالعربیة ص 168 ). ظاهراً همان بقچه است.
