لغت نامه دهخدا باغ سخا. [ غ ِ س َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا باشد. ( آنندراج ) ( برهان ) ( هفت قلزم ) ( شعوری ج 1 ورق 150 ). || کنایه از مردم صاحب همت و صاحب سخاوت. ( آنندراج ) ( برهان ) ( فرهنگ شعوری ) ( هفت قلزم ).
