باطل پرور

لغت نامه دهخدا

باطل پرور. [ طِ پ َ رْ وَ ] ( نف مرکب ) آنکه باطل را پرورد. دوستدار کفر و بیراهه روی :
بوالمظفر حق نواز و خصم باطل پرور است
دور باطل حق تعالی بر نتابد بیش ازین.خاقانی.