احب

لغت نامه دهخدا

احب. [ اَ ح َب ب ] ( ع ن تف ) محبوب تر. بدوستی گرفته تر : ماخلق اﷲ شیئاً علی الارض احب من العتاق و ابغض من الطلاق.
احب. [ اَ ح َب ب ] ( اِخ ) ملک بعلبک معاصر الیاس پیغمبر. رجوع به حبط ج 1 ص 39 شود.
احب. [ اَ ح َب ب ] ( اِخ ) ( رئیس... ) قاضی مدینه در خلافت عمر. رجوع به حبط ج 1 ص 167 شود.

فرهنگ عمید

محبوب تر، دوست داشتنی تر.

فرهنگ فارسی

محبوب تر، دوست داشته تر
قاضی مدینه در خلافت عمر

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی أَحَبَّ: محبوبتر
معنی لَا أُحِبُّ: دوست ندارم
معنی أَهَبَ: تاعطا کنم
ریشه کلمه:
حبب (۹۵ بار)