بابکیه

لغت نامه دهخدا

بابکیه. [ ب َ کی ی َ ] ( اِخ ) گروهی از فرقه سبعیه باشند. رجوع به «سبعیه » خرمیه شود. بابکیه یا خرمیه یا خرم دینان یا محمره ، اصلاً نام اصحاب بابک خرمی است که در عصر مأمون خروج کرد و بدست افشین سردار معتصم دستگیر و مقتول شد. چون بعضی از مقالات بومسلمیه و اسماعیلیه و غُلاة بمعتقدات این فرقه شبیه بوده ایشان را هم مخالفین باین اسم خوانند. رجوع به بابکی و شهرستانی ص 113 و 132، تبصره ص 423، فرق ص 32، تلبیس ابلیس ص 109 و 112، انساب 196a.f بنقل خاندان نوبختی اقبال صص 254 - 255 و لغات تاریخیه و جغرافیه ترکی ج 2 شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بابکیه فرقه ای بودند پیرو بابک خرّمدین که در روزگاران خلفای اموی فتنه ها کردند.
می گویند وی محرمات را مباح کرد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال شمع فال شمع استخاره کن استخاره کن فال تماس فال تماس فال ورق فال ورق