استفتا
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
استفتا در لغت، مصدر باب استفعال و به معنای درخواست فتوا است و در اصطلاح، عبارت است از آن که مقلد (عامی) از مجتهدی که دارای منصب و شرایط افتا است، در خواست بیان حکم شرعی، در یکی از موضوعات فرعی عملی نماید؛ به بیان دیگر، طلب فتوا از مرجع تقلید را استفتا می گویند. در حقیقت، استفتا، لازمه وجوب تقلید عامی از مجتهد جامع الشرایط است.
مراد از استفتاء در فقه
مراد از استفتاء در فقه، سؤال از مجتهد در مورد مسائل و احکام شرعی است.
مستفتی
به سؤال کننده، «مستفتی» گفته می شود.
← نکته اول
...