استسرار

لغت نامه دهخدا

استسرار. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) سریه گرفتن. ( منتهی الارب ). استسراء. || پنهان شدن. ( منتهی الارب ). نهان شدن. پنهان شدن ماه. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم