ابوان

لغت نامه دهخدا

ابوان. [ اَ ب َ ] ( ع اِ ) تثنیه اب ( در حال رفعی ). ابوین. والدین. پدر و مادر.
ابوان. [ اَب ْ ] ( اِخ ) نام قریه ای به صعید ادنی در غربی نیل و آنرا ابوان عطیه گویند. || شهری بنزدیک دمیاط، نسبت بدان بؤنی باشد: حمز بؤنی. || قریه ای از خره بهنسی ، هم به صعید.