ابحار

لغت نامه دهخدا

ابحار. [ اِ ] ( ع مص ) شور شدن آب. || در دریا نشستن. ( تاج المصادر بیهقی ). سفر دریا کردن.
ابحار. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ بحر.

( اسم ) جمع : بحر دریاها .
شور شدن آب سفر دریا کردن