دانشنامه اسلامی
بارئ از اسما و صفات خداوند و به معنای آفریننده اشیا به صورت موزون و امتیاز دهنده آنان از یکدیگر است. این واژه سه بار در قرآن کریم به صورت صفت برای خداوند به کار رفته است... . «فتوبوا الی بارئکم فاقتلوا انفسکم ذلکم خیر لکم عند بارئکم...» توبه کنید و به سوی خالق خود بازگردید، و خود را به قتل برسانید، این کار برای شما در پیشگاه پروردگارتان بهتر است... .
بارئ از اسماء حسنا
کلمه بارئ از اسماء حسنای خداست، همچنانکه در آیه : «هو الله، الخالق البارئ المصور، له الاسماء الحسنی» او، الله، و خالق ، و بارئ و مصور، است و او دارای اسماء حسنی است)، آنرا یکی از اسماء نامبرده شمرده است، و این اسم در قرآن کریم در سه جا آمده، که دو تای آنها در همین آیه است.
بارئ به معنی خالق
بارئ به معنی خالق است و در اصل به معنی جدا کردن چیزی از چیز دیگر می باشد، چون آفریدگار مخلوقات خود را از مواد اصلی و نیز از یکدیگر جدا می کند، اشاره به اینکه دستور این توبه شدید را همان کسی می دهد که آفریننده شما است. «هو الله الخــلق البارئ...» او خداوندی است خالق و آفریننده ای بی سابقه ... .
معنای خالق
...
