انالوجه
دانشنامه عمومی
روستای انالوجه حد فاصل شهرهای داران و چادگان بر دامنه جنوب شرقی دالانکوه قرار گرفته است.
مردم این روستا ترک زبان بوده و اصالتاً از ایلات قشقایی شیرازی بوده که در قدیم الایام به این منطقه مهاجرت نموده و سکنی گزیده اند. جایگاه اصلی این روستا تا حدود سیصد سال پیش در میان دشت و مزرعه شافلق در جنوب غربی این روستا یوده که به دلیل ناامنی و سرمای شدید به دامنه کوه در کنار چشمه↵آب پناه آورده و در مکان امروزی اقامت نموده اند. ↵نام اصلی این روستا ایلچه بر گرفته از واژه ایل می باشد که در اصل واژه ای ترکی به معنای مردم و جماعت است «ایل در جامعه عشایر ایران عبارت است از اتحادیه ای سیاسی متشکل از تیره ها و طوایف عشایری است که به اتکای وابستگی های خویشاوندی ( نسبی، سببی و آرمانی ) یا در برهه زمانی خاص، بنا به مصالح و ضرورت های سیاسی و اجتماعی با هم متحد شده و تشکیل یک ایل را می دهند و معمولاً دارای سرزمین و قلمرو ایلی خاص خود بوده و تحت رهبری و مدیریت شخصی با سمت ایلخان یا ایل بیگ اداره می شدند. »
واژه ایلچه در سیر زمانی چند صد ساله دچار تغییر گویشی گردیده و در مرحله بعدی به ایلانچه و سپس با پیدایش اسناد ثبتی و کتابت رسمی اداری در دوره پهلوی به آنالوچه و انالوجه تغییر یافته و در اسناد رسمی و دولتی به شکل انالوجه درآمده است ولی در اسناد عادی قبل از تشکیل اداره ثبت به شکل ایلانجه نوشته شده است.
مردم این روستا از قدیم علاقه مند به دین اسلام و مذهب تشیع بوده و فعالیت های دینی در آن رواج داشته و دارای عالمان مذهبی بوده است و قدیمی ترین روحانی شناخته شده در این روستا مرحوم آخوند ملا رجبعلی بوده و در برهه بعدی علمای سلسله جلیله سادات موسوی مانند آقا سید اسدالله موسوی و عالم و طبیب آقا سید جلال موسوی و دو فاضل و دانشمند برجسته حضرت آیت اله آقا سید محمد باقر موسوی و آیت اله آقا سید مرتضی موسوی می باشند و حتی در جایگاه قدیمی این روستا در دشت شافلق حوزه علمیه و مساجد بزرگی بوده است همچنین عالم مخلص ومهذب مرحوم آقا شیخ علی رضائی نیز از مشهورترین عالمان این دیار است این روستا اسلام آباد فریدن واز حامیان خط مقدم انقلاب بوده است که پس از حمله عراق به ایران و در دوران جنگ ۹۵۰ نفر از این روستای کم جمعیت به جبهه رفتند و ۳۶ نفر در جنگ به شهادت رسیدند.
