بار منت

لغت نامه دهخدا

بار منت. [ رِ م ِن ْ ن َ ]( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اضافه تشبیهی است که منت وسپاس و شکر را به باری تشبیه کرده است :
به نان خشک قناعت کنیم و جامه دلق
که بار محنت خود به که بار منت خلق.سعدی ( از امثال و حکم دهخدا ).من که سر در نیاورم به دو کون
گردنم زیر بار منت اوست.حافظ.و رجوع به «بار» شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم