اهرت

لغت نامه دهخدا

اهرت. [ اَ رَ ] ( ع ص ) شیر فراخ دهان. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || فراخ گوشه ٔدهن.( المصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( مهذب الاسماء نسخه خطی ). || ( اِ ) شیر. ( مهذب الاسماء ).
اهرة. [ اَ رَ ] ( ع اِ ) حال نیکو. || هیئت. || متاع خانه. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). ج ، اَهر، اَهرات. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به این کلمات شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم