لغت نامه دهخدا اندوه نشین. [ اَ ه ْ ن ِ ] ( نف مرکب ) که در حال اندوه نشیند. که با غم بسر برد : دردی کش عشق و درد پیمای اندوه نشین و رنج پیمای.نظامی.
