دانشنامه اسلامی
نثر (۳ بار)
«إِنْتَثَرَتْ» در اصل از مادّه «نثر» (بر وزن نصر) به معنای پراکنده ساختن و «انتثار» به معنای پراکنده شدن; و از آنجا که پراکنده شدن ستارگان (همانند گردن بندی که رشته آن گسیخته باشد) سبب می شود هر کدام در گوشه ای بیفتد، بسیاری از مفسران آن را به معنای سقوط ستارگان تفسیر کرده اند، و این لازمه معنای پراکندگی است.
پراکندن. راغب گفته «نَثْرُ الشَّیْءِ: نَشْرُهُ وَ تَفْریقُهُ». . چون آن غلامها را بینی گمان کنی مروارید پراکندهاند که در هر گوشه از صفا میدرخشد. . هباء منثور به معنی گرد پراکنده است یعنی آمدیم به عملشان و آن را همچون غبار پراکنده نمودیم مثل: . هر دو آیه در باره اعمال نیکی است که کفار در این دنیا انجام دادهاند و در آخرت بهرهای از آن نخواهند دید. * . آنگاه که آسمان بشکافد و آنگاه که ستارگان پراکنده شوند. ظاهر آن است که پراکنده شدن کواکب در اثر انفطار آسمان است آیه از آیات قیامت است که در «قیامت» بررسی شد.
