دانشنامه اسلامی
کبیر، از ریشۀ کبر، در لغت به معنای عظیم و بزرگ است، در مقابل صغیر.
معنای اصطلاحی
این واژه، دربارۀ انسان، به معنای رفعت شأن و مرتبه، و بزرگی سن ( پیری ) و جثه است و اصطلاحاً به سید قوم نیز گفته شده است، اما در مقام اسم خداوند، به عظمت و کمال ذاتی خداوند اشاره دارد.
در قرآن
کبیر شش بار در قرآن، به عنوان اسم خدا، به کار رفته که پنج بار با اسم «العلی» و یک بار با «المتعال» همراه است.
از دیدگاه مفسران
...
[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
کبر (۱۶۱ بار)
