دانشنامه اسلامی
نعس (۲ بار)
«نُعاس» به ابتدای خواب و یا خواب کم، سبک، خفیف و آرام بخش، گفته می شود، و شاید اشاره به این است که در عین استراحت آن چنان خواب عمیقی بر شما مسلط نشد که دشمن بتواند از موقعیت استفاده کرده، بر شما شبیخون بزند.
(به ضم - ن) خواب کم. راغب گوید: «اَلنٌعاسُ: اَلنَّوْمُ الْقَلیلُ» طبرسی آن را چرت و دیگران اول النوم گفتهاند، همه یک معنی اند. . آنگاه که خواب کم را به جهت آرامش درونتان بر شما مستولی میکرد و از آسمان بر شما آب نازل مینمود . پس از گرفتاری بر شما ایمنی فرستاد و آن خواب کمی بود که طائفهای از شما را فراگرفت. هر دو آیه در باره جنگ تاریخی «احد» است که مسلمانان پس از شکست با مختصر خوابی (بالای کوه) آرامش قلب یافتند. شاید تذکر خواب از آن جهت است که خواب رفتن در آن ساعت از الطاف خداوندی بود وگرنه با آن ناراحتی و گرفتاری و تشنج اعصاب خواب رفتن غیرمقدور بود، این لفظ بیشتر از دوبار در قران یافته نیست.
