لغت نامه دهخدا
زان کشتگان هنوز بعیوق میرسد
فریاد العطش ز بیابان کربلا.
- العطش زدن ؛ اظهار تشنگی خود کردن. ( از بهار عجم ) ( آنندراج ) :
گرم پروانگیم العطش شعله زنم
مگسان ! مژده که سیر از شکم وشیر شدم.ظهوری ( از بهار عجم ).- العطش گفتن ؛ اظهار تشنگی بسیار کردن. ( از بهار عجم ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) :
جان فدای دوزخ آشامی که در گرمای حشر
العطش میگفت و میل چشمه کوثر نداشت.ملک قمی ( از بهار عجم ).و رجوع به عطش شود.
