لغت نامه دهخدا
اشرفیه. [ اَ رَ فی ی َ] ( اِخ ) قریه ای است در ایالت دمشق از ناحیه وادی العجم بر مسافت دو ساعت راه از دمشق به جنوب آن و دارای صد خانوار است. ( از ضمیمه معجم البلدان ص 282 ).
اشرفیه. [ اَ رَ فی ی َ ] ( اِخ ) تلی است در جانب شرقی بیروت که چند خانوار در آنجاسکونت دارند و یکی از محلهائی است که در آن در جلو نهرالکلب بندهائی برای تقسیم آب بر قسمت جنوبی دیه های اطراف بسته اند. ( از ضمیمه معجم البلدان ص 283 ).
اشرفیه. [ اَ رَ فی ی َ ] ( اِخ ) قریه ای است در اطراف دمشق در ناحیه وادی بردی که از شهر دمشق به شمال غربی آن مسافت دو ساعت و نیم راه است. و قریه مزبور بین هامه و بسیما واقع و دارای 54 خانوار است. ( از ضمیمه معجم البلدان ص 282 ).