اشبل

لغت نامه دهخدا

اشبل. [ اَ ب ُ ] ( ع اِ ) ج ِ شِبْل. ( منتهی الارب ).
اشبل. [ اُ ب ُ / اَ ب َ ] ( اِ ) تخم ماهی. صعفر. بیض السمک. خاویار.

فرهنگ عمید

تخم ماهی که پس از صید کردن از شکم آن بیرون می آورند و مصرف خوراکی دارد.

فرهنگ فارسی

( اسم ) تخم ماهی خاویار .
جمع شبل . شیر بچه آنگاه که شکار کند .