اجاری

لغت نامه دهخدا

اجاری. [ ] ( اِخ ) نامی که در رستاق سمرقند و صغد و بنونکث به منانیّه [ یعنی به پیروان مانی ] دهند. ( از ابن الندیم ).
اجاری. [ اِ ری ی ] ( ع ص نسبی ) منسوب به اجاره.

فرهنگ عمید

= اجاره ای

فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به اجاره اجاره یی
نامی که در رستاق سمرقند و صغد و بنونکث به منانیه دهند