اتابیک

لغت نامه دهخدا

( آتابیک ) آتابیک. [ ب َ / ب ِ ] ( ترکی ، ص مرکب ، اِ مرکب ) اَتابیک. رجوع به اتابک شود.
اتابیک. [ اَ ب َ / ب ِ ] ( ترکی ، ص مرکب ، اِ مرکب ) بمعنی اتابک : ملک رفته و اتابیک خفته. ( عقدالعلی ).

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) ۱ - پدر بزرگ . ۲ - لالا موئ دب مربی کودک ( مخصوصا مربی شاهزادگان ) . ۳ - وزیر بزرگ . ۴ - پادشاه . ۵ - اتالیق یعنی پدر خوانده .

فرهنگ اسم ها

اسم: آتابیک (پسر) (ترکی) (تلفظ: atabik) (فارسی: آتابیک) (انگلیسی: atabik)
معنی: پدر بزرگ، مربی کودکان و بالاخص شاهزادگان، اتابک