ابن قولویه

لغت نامه دهخدا

ابن قولویه. [ اِ ن ُی َ / ل ِ وَی ْه ْ ] ( اِخ ) ابوالقاسم جعفربن محمدبن موسی بن قولویه ِ قمی بغدادی. محدث شیعی ، شاگرد ابوجعفر کلینی و استاد مفید. در فهرست نجاشی نام مؤلَّفات کثیره او آمده ، و از آن جمله است کامل الزیاره. وفات او به سال 368 هَ.ق. در بغداد و مدفن او بکاظمین است. و گاه کنیت ابن قولویه بر پدر صاحب ترجمه محمدبن موسی اطلاق شود. او نیز محدث و تلمیذ سعدبن عبداﷲ اشعری و استاد کشی صاحب رجال است و تربت او بقم باشد.

فرهنگ فارسی

محدث شیعی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابن قولویه (ابهام زدایی). ابن قولویه ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ابن قولویه ابوالقاسم جعفر بن محمد قمی، از برجسته ترین چهره های راویان شیعه در قرن چهارم هجری• ابن قولویه ابوالفتح بن قولویه اصفهانی، از ادباء و شعرای پارسی گوی اصفهان در قرون نخستین هجری• ابن قولویه اسحاق بن احمد اصفهانی، از محدّثین قرن چهارم هجری در اصفهان
...
[ویکی شیعه] ابن قولویه (ابهام زدایی). ابن قولویه ممکن است به یکی از سه شخص زیر اشاره داشته باشد:
البته در کتب حدیثی هرجا «ابن قولویه» به صورت مطلق بکار رود منظور نفر دوم یعنی جعفر بن قولویه است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال مکعب فال مکعب فال احساس فال احساس فال میلادی فال میلادی فال شمع فال شمع