فرهنگ معین ( آبستره ) (بِ تِ رِ ) [ فر. ] (ص . ) ۱ - ویژگی شیوه ای که در آن سعی می شود اشیا به صورت غیرواقعی اما به نوعی بیان کنندة عواطف هنرمند باشد. ۲ - ویژگی هر اثر هنری که متکی به حالات ذاتی و درونی است نه نمودهای ظاهری ، انتزاعی .
