مهرپرستی. [ م ِپ َ رَ ] ( حامص مرکب ) پرستش مهر. پرستیدن مهر، که یکی از ایزدان مهم مذهب زرتشت است. رجوع به مهر شود.
فرهنگ عمید
مذهب ایرانیان پیش از ظهور زردشت که درآن مهر، خدای روشنایی را پرستش می کردند.
فرهنگ فارسی
میترا میثر در اوستا و پارسی باستان میترا در سانسکریت میتره در پهلوی میتر [ دار مستتر ] معنی اصلی مهر را دوستی و محبت دانسته است .[ یوستی ] گوید مهر واسطه و رابطه فروغ محدث و فروغ ازلی بعبارت دیگر واسطه بین آفریدگار و آفریدگان است . در گاتها کلمه میتره بمعنی عهد و پیمان آمده است . مهر در اوستا از آفریدگان اهورا محسوب شده است و ایزد محافظ عهد و پیمان است و از این رو فرشته فروغ و روشنائی است تا هیچ چیز بر او پوشیده نماند . ماه هفتم سال و روز شانزدهم هر ماه ویشت دهم اوستا و جشن مهرگان خاص اوست . آئین ستایش مهر از ایران به بابل و آسیاس صغیر رفت و سپس با سربازان رومی به اروپا راه یافت و در آنجا مهر به صورت خدایی بزرگ پرستیده شد و بدین گونه آئین مهر پرستی پدید آمد . پرستش مهر . پرستیدن مهر که یکی از ایزدان مهم مذهب زرتشت است .
دانشنامه آزاد فارسی
رجوع شود به:میتراییسم
ویکی واژه
پرستش مهر. پرستیدن مهر، که یکی از ایزدان مهم مذهب زرتشت است. رجوع به مهر شود. کیش‌مهر یا مهرپرستی هیچ وجه تشابهی با کیش‌زرتشت ندارد و با یک‌دیگر در تباین هستند؛ کیش‌مغان ملعبه‌ای بینابین این دو عقیده است. بانی کیش‌زرتشت شخصی به‌نام زرتشت است و بانی کیش‌مهر فریدون پادشاه باستانی ایران. کیش‌مغان آخرین مذهب ایرانیان‌باستان یا دقیق‌تر کیش دربار هخامنشی در زمان کورش بود که داریوش آنرا برانداخت و موقتا کیش‌زرتشت را دوباره احیا کرد.
