لیسار

لغت نامه دهخدا

لیسار. ( اِخ ) دهی جزء دهستان لیسار و هره دشت بخش مرکزی شهرستان طوالش واقع در 18هزارگزی شمال هشتپر، بین شوسه انزلی به آستارا و دریا. جلگه ، معتدل و مرطوب. دارای 894 تن سکنه. آب آن از رودخانه هره دشت و چشمه. محصول عمده آنجا غلات ، برنج ، لبنیات و مرکبات. شغل اهالی زراعت و گله داری است. دبستان و شعبه شیلات ، پاسگاه ژاندارمری و یکصد باب دکان دارد و در تابستان اغلب سکنه آن به سردسیر میروند. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).

فرهنگ فارسی

دهی جزئ دهستان لیسار هره دشت بخش مرکزی شهرستان طوالش واقع در ۱۸ هزار گزی شمال هشت پر بین شوس. پهلوی به آستارا و دریا ٠ جلگه معتدل ٠ مرطوب ٠ زبان فارسی ٠ آب از رودخان. هره دشت و چشمه ٠ محصول عمده غلات و برنج و لبنیات و مرکبات ٠ شغل اهالی زراعت و گله داری است ٠ دبستان و شعب. شیلات ٠

دانشنامه عمومی

لیسار یکی از شهرهای استان گیلان در شمال ایران و مرکز بخش کرگان رود در شهرستان تالش است.
این شهر با جمعیت ۲۸٬۴۵۶ نفر ( برآورد ۱۳۹۵ ) در بخش کرگان رود شهرستان تالش قرار دارد. این شهر بر سر راه ترانزیت تهران - رشت - آستارا قرار داشته و به واسطه قلعه تاریخی صلصال شهرت دارد. فاصله این شهر از تهران در حدود ۴۴۱ کیلومتر می باشد. مردم لیسار و بخش کرگان رود به زبان های تالشی و ترکی آذربایجانی سخن می گویند.
وجه تسمیه این شهر را که در ریشه در زبان تالشی دارد، به دلیل وجود درختان نارون در آن می دانند. نارون در زبان تالشی لی گفته می شود و نام لیسار از وجود فراوان این درختان در این محل بوده است.
در لغت نامه دهخدا از لیسار به دهستانی یاد می شود که در شهرستان طوالش واقع شده و در ۱۸ هزار گزی شمال هشتپر بین شوسه انزلی به آستارا قرار دارد.
شهر لیسار به دلیل حضور قلعه تاریخی صلصال و به دلیل واقع شدن در میان شالیزارهای برنج و باغ های گیلاس و نزدیکی به دریای خزر، دارای آب و هوای خاص با قابلیت بالای جذب گردشگر است. اجرای یک طرح گردشگری - اقامتی در این منطقه، بخشی از نوار ساحلی دریای خزر واقع در شهر لیسار، قلعه تاریخی صلصال، منطقه ییلاقی سوباتان ( سووتن ) و روستای قدیمی اگری بوجاق به عنوان طرح جامع ملی گردشگری صلصال لیسار به تصویب دولت رسیده است.