لرگان. [ ل َ ] ( اِخ ) موضعی به کجور مازندران. ( سفرنامه رابینو ص 109 بخش انگلیسی ). لرگان. [ ل َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان زانوس رستاق ، بخش مرکزی شهرستان نوشهر، واقع در 41هزارگزی جنوب نوشهرو 6هزارگزی پول. دارای 180 تن سکنه شیعه کردی و گیلکی و فارسی زبان. ( کردها از ایل خواجوند هستند ). محصول آنجا غلات و ارزن. شغل اهالی زراعت و در زمستان گروهی به زغال سوزی و چوب بری در قشلاق کجور میپردازند، راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ). لرگان. [ ل َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان بیرون بشم ، بخش کلاردشت. شهرستان نوشهر واقع در ده هزارگزی خاوری حسن کیف و دوهزارگزی شمال راه شوسه مرزن آباد به کلاردشت. دارای 60 سکنه شیعه گیلکی و کردی و فارسی زبان. و قسمتی از ایل خواجوند. محصول آن غلات و لبنیات و مختصری گردو. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مال رو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
دانشنامه عمومی
لرگان، از روستاهای زیبای توابع بخش کجور، شهرستان نوشهر در استان مازندران ایران است . لرگان از جمله مناطق ییلاقی شهرستان نوشهر می باشد که به دلیل آب و هوای مناسب و طبیعت زیبا تابستان ها توسط اهالی نوشهر و سایر مناطق اطراف به عنوان ییلاق مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این، لرگان به علت طبیعت بکر و قدمت تاریخی خود جزو جاذبه های گردشگری استان مازندران محسوب می شود لرگان در ۶۵ کیلومتری شهر نوشهر، ده کیلومتری پول ( مرکز بخش کجور ) و ۵ کیلومتری کندلوس واقع شده است. و سپس از آستانکرود از طریق جاده آستانکرود - لرگان به سوی این روستا رفت. برای رسیدن به لرگان از ابتدای جاده چالوس باید تقریباً در حدود ۳۷ کیلومتر را طی نمود. کلیه این مسیر آسفالته می باشد. مسیر چالوس - لرگان از بین کوه ها و دره های سرسبز می گذرد و پس از گردنه سی تک، لرگان در گوشه ای از دشت وسیع و در کناره کوهستان قابل مشاهده است. روستای لرگان از شمال، مشرق و جنوب شرقی به کوه های بلند و جنگل های انبوه و سرسبز محدود می شود. از طرف جنوب به دشت زراعی لرگون خمن منتهی شده و به وسیله رودخانه از روستاهای کینج، کیاکلا، خوشل و اتاقسرا جدا می شود. از سمت غرب نیز روستای لرگان به علیخان پل متصل می شود. این روستا در دهستان زانوس رستاق قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۱۵ نفر ( ۷۳خانوار ) بوده است. مردم بومی لرگان از قومیت طبری هستند. مردم بومی لرگان به زبان طبری و گویش کجوری سخن می گویند. درختان گردو لرگ یکی از اصلیترین گیاهان این منطقه می باشند که نام این روستا زیبا نیز از همین درختان گرفته شده است. درختان عناب ، زرشک وحشی و فندق نیز از جمله سایر گیاهان این منطقه می باشند. همچنین در فصل بهار و تابستان پوشش گیاهی متنوع علفی، بوته ای و درختچه ای این منطقه ظاهر منحصر به فردی به این روستا می بخشد. از جمله این گیاهان علفی و بوته ای و درختچه ای می توان به گل گاوزبان، بابا آدم، پلم، ازگیل، زالزالک ( سرخ ولیک ) ، باریجه، بارهنگ، داروش، گل ختمی و اکلیل کوهی می توان اشاره کرد. کوه های مجاور این منطقه بنام های سی تک، توپشته، سیوکر، مین سره و سی سرک است و رودهای اطراف لرگان یکی از کوه های تنگه زانوس و دیگری از کوه های نیج کوه انشعاب می گیرد. رودخانه لرگان دارای ماهی های قزل آلای فراونی است.
