لغت نامه دهخدا
هکر. [ هََ ] ( ع مص ) شگفت داشتن. ( منتهی الارب ). سخت عجب داشتن. ( از اقرب الموارد ). || گرفتن پینکی کسی را. ( منتهی الارب ).
هکر. [ هََ ک ِ ] ( ع ص ) غنوده. ( منتهی الارب ). || خواب آلوده. || نیک شگفت دارنده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هکر. [ هََ ک ُ ] ( ع ص ) غنوده. ( منتهی الارب ). || خواب آلوده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).