مردم نوازی

لغت نامه دهخدا

مردم نوازی. [ م َ دُ ن َ ] ( حامص مرکب ) عطوفت. مهربانی. شفقت. عمل مردم نواز. رجوع به مردم نواز شود.
- مردم نوازی کردن ؛ مردم پروری کردن. نواختن و مهربانی و لطف کردن با مردم. رعیت نوازی :
همه مردمی سرفرازی کند
شه آن شد که مردم نوازی کند.نظامی.