نکو خط

لغت نامه دهخدا

نکوخط. [ ن ِ خ َطط / خ َ ] ( ص مرکب ) نیکوخط. خوش خط. که خطی خوش و زیبا دارد :
نکوخط و داننده باید دبیر
شمارنده چابک دل و یادگیر.اسدی.از پی ذکر بر صحیفه عمر
چون نکوخط نئی دبیر مباش.سنائی.