مراعات نظیر

لغت نامه دهخدا

مراعات نظیر. [ م ُ ت ِ ن َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) در بدیع، مراعات النظیر یا مراعات نظیر یا صنعت تناسب آن است که شاعر یا نویسنده در شعر یا نثر خود کلماتی را به کار گیرد که با هم نسبتی و مناسبتی داشته باشند، مثلاًکلمات مزرع و داس و کِشته و درو در این بیت حافظ:
مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو.
یا کلمات اسب ، نطع، پیاده ، رخ ، پیل ، مات که همه مربوط به شطرنج است ، در این بیت خاقانی :
از اسب پیاده شو بر نطع زمین رخ نه
زیر پی پیلش بین شه مات شده نعمان.

فرهنگ فارسی

از شاعران ونویسندگان است

دانشنامه آزاد فارسی

مُراعات نظیر
(یا: مراعات النظیر؛ تناسب؛ به معنی حق کسی را رعایت کردن) در اصطلاح بدیع، تناسب میان کلمات و تعبیرات، چنان که گویی این کلمات و تعبیرات پاره هایی از یک کل باشند و میانشان رابطه ای مفهومی یا تصویری باشد. مانند «شام» و «نیمروز» (خراسان) و «زنگبار» و «چین» که همگی مناطقی جغرافیایی اند اما شاعر، با کمک ایهام، آن ها را در کنار هم قرار داده است: ای شام طرّه های تو سرحدّ نیمروز/وی زنگبار زلف تو اندر درون چین (کمال الدین اسماعیل). در مراعات نظیر کلمات و تعبیرات در یک زمینه اند یا مربوط به یک قصه اند: بهار و سرو و گل و سوسن ای بهار بتان/چو در کنار منی، جمله در کنار من است (ادیب صابر).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال لنورماند فال لنورماند فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال حافظ فال حافظ فال زندگی فال زندگی