فرهت

لغت نامه دهخدا

فرهت. [ ف َ هََ ] ( اِ ) شأن و شوکت و شکوهمندی باشد. ( برهان ).
فرهة. [ ف ُرْ رَ هََ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ فاره. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به فاره شود.
فرهة. [ ف ُ هََ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ فاره. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به فاره شود.

فرهنگ فارسی

شان و شوکت و شکوهمندی باشد .

فرهنگ اسم ها

اسم: فرهت (دختر) (فارسی، عربی) (تلفظ: farhat) (فارسی: فَرهت) (انگلیسی: farhat)
معنی: شأن، شوکت و شکوهمندی، فراهت صورت دیگری از فراهت