وفس

لغت نامه دهخدا

وفس. [ وَ ] ( اِخ ) قصبه مرکز دهستان وفس بخش وفس شهرستان اراک. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).
وفس. [ وَ ] ( اِخ ) یکی از بخشهای چهارگانه شهرستان اراک مرکب از سه دهستان وفس ، شراء، بزچلو، با 158 آبادی و 77هزار تن سکنه. مرکزبخش ، کمیجان است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).
وفس. [ وَ ] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای سه گانه بخش وفس اراک با چهار قریه و 6670 تن سکنه. زبان اهالی وفس تاتی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

فرهنگ فارسی

ده دهستان سردرود بخش رزن شهرستان همدان در ۱٠ کیلومتری شمال قصبه رزن . دامنه سردسیر ۹٠٠ تن سکنه دارد . محصولش غلات حبوبات صیفی است . صنایع دستی زنان قالیبافی میباشد . ( ۱۵ فرسنگی همدان و یازده فرسنگی ساوه و ۱۲ فرسنگی اراک ) .

دانشنامه عمومی

وَفس ( به تاتی: ووس ) نام روستایی در استان مرکزی در شهرستان کمیجان در ایران است.
مردم به یکی از قدیمی ترین زبان های ایرانی یعنی تاتی سخن می گویند. وفسی ها تاتی را با گویش وفسی صحبت می کنند.
ابراهیم دهگان در کتاب «فقه اللغه» در ضمن معرفی وفس و واقعه کشتار جمعی آن، زبان وفس را «یکی از لهجه های قدیم پارسی باستان و شاخه ای از تاتی» می نامند. دکتر معین در جلد چهارم فرهنگ خود تحت عنوان «وفسی» منسوب به وفس، لهجه اهالی وفس را نام می برند. رزم آرا در کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران ( آبادیها ) می نویسد: «زبان سکنه دهستان وفس تاتی است». و همچنین در مجله «ایران کوده» م.
فاصله وفس تا شهر کمیجان ۱۸ کیلومتر و تا اراک مرکز استان ۱۰۰ کیلومتر می باشد.