نرگس شهلا

لغت نامه دهخدا

نرگس شهلا. [ ن َ گ ِ س ِ ش َ ] ( ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) نوعی از نرگس که به جای زردی در آن سیاهی می باشد. ( غیاث اللغات از مدار ). نرگسی است سفید مایل به سیاهی. ( غیاث اللغات از چراغ هدایت ) :
نرگس شهلا نبود هر بهار
آنکه بروید به لب جویبار.؟ ( از جنگ زهرالریاض ).داد سیم و زر خود نرگس شهلا به قلم
پیش چشم تو که غارتگر این بستان است.شفیع اثر ( از آنندراج ). || کنایه از چشم معشوق :
بر سقف چرخ نرگسه داری هزار صف
از بند آن دو نرگس شهلا چه خواستی.خاقانی.

فرهنگ فارسی

نوعی از نرگس که بجای زردی در آن سیاهی می باشد .

دانشنامه آزاد فارسی

نرگس شَهلا (Narcissus poeticus)
نوعی گل نرگس با نام علمی Narcissus tazetta که گل های سفید بسیار معطر دارد و وسط آن تاجی زرد دارد. این گونه در شمال و شمال شرق ایران می روید.

فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم