محمد عبده

لغت نامه دهخدا

محمد عبده. [ م ُ ح َم ْ م َ دِ ع َ دُه ْ ] ( اِخ ) ( شیخ... ) از علمای مصر است و تحصیلات خود را در الازهر به پایان رسانیده است. ( ولادت درقاهره 1849م. فوت 1905م. ). در سال 1870 م. که سید جمال الدین اسدآبادی به مصر رفت محمد عبده بدو پیوست واز مریدان وی شد. در 1880 در نتیجه نوشتن مقالاتی دستگیر و تبعید شد. سپس به پاریس رفت و با سید جریده ٔعروةالوثقی را منتشر کرد. بعد از مدتی به مصر بازگشت و در سال 1899م. مفتی مصر شد. او را تألیفاتی است از جمله شرح نهج البلاغه. گردآورنده تفسیرالمنار، ازشاگردان او تقریرات وی را نیز گردآوری نموده است.
محمد عبده. [ م ُ ح َم ْ م َ دِ ع َ دُه ْ ] ( اِخ )دبیر بغراخان از ملوک ترک ماوراءالنهر، معروف به خانیه بوده و در اواخر قرن چهارم و اوائل قرن پنجم می زیسته است. در چهارمقاله نظامی عروضی سمرقندی در دو موضع نام او آمده است. و رجوع به محمدبن عبده شود.

فرهنگ فارسی

شیخ محمد عبده از دانشمندان مصر در مدرسه الازهر تحصیل کرد.( و. قاهره ۱۸۴۹ م . ف. ۱۹٠۵ ) در سال ۱۸۷٠ م . که سید جمال الدین اسد آبادی به مصر رفت محمد عبده بدو پیوست و از مریدان وی شد. در ۱۸۸٠ در جریده الواقع الرسمیه مقالاتی نوشت و بر اثر نوشتن این مقاله ها دستگیر و تبعید شد. سپس به پاریس رفت و با سید جمال الدین اسد آبادی جریده عروه الوثقی را منتشر رد. مدتی بعد به مصر برگشت و در سال ۱۸۹۹ مفتی مصر شد . و او را تالیفاتی است از جمله شرح نهج البلاغه .

دانشنامه عمومی

محمد عبده (خواننده). محمد عبده ( عربی: محمّد عبده؛ زادهٔ ۱۲ ژوئن ۱۹۴۹ ) خواننده اهل کشور عربستان سعودی است. به این خواننده که از سال ۱۹۶۱ میلادی تا اکنون مشغول فعالیت بوده است، لقب «هنرمند اعراب» را داده اند.

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:عبده، محمد (شنزا ۱۲۶۶ـ اسکندریه ۱۳۲۳ق)

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] محمد عبده (۱۲۶۶ ه. ق.)، از شاگردان و هم فکران سیدجمال الدین اسدآبادی و فقیه، حقوقدان مصری است.
در سال ۱۲۶۶ ه. ق. در دهکده «محله نصر» یکی از روستاهای شبراخیت
عمّاره، محمّد، الاعمال الکامله الامام الشیخ محمد عبده، ج۲، ص۳۱۵.
پدر وی «عبده» نام داشت و بعدها نام پدر به اسم فرزندش محمّد افزوده شد. پدر محمد مرد محترمی بود و در منطقه ای حاصلخیز، کشاورزی می کرد. محمد عبده درباره پدر و مادر خود چنین سخن می گوید:در چشم من، پدرم بزرگترین مرد روستا بود؛ و حتی بزرگترین مرد دنیا، زیرا دنیا در چشم من همان روستا بود. بعضی از حاکمان منطقه، وقتی به روستا می آمدند در خانه پدرم منزل می کردند؛ با وجود آن که افراد پولدارتر نیز در روستا بودند. به همین سبب، عقیده پیدا کردم که بلند مرتبگی به ثروت بستگی ندارد. پدرم ثابت قدم و در برخوردها محکم و بر دشمنانش سرسخت بود. و من از وی همه این خصوصیت ها را به ارث بردم؛ به جز شدت عمل در مقابل دشمنان را.اما منزلت مادرم در میان زنان روستا، کمتر از منزلت پدرم در میان مردان روستا نبود. مادرم به فقیران ترحم می کرد و مهر می ورزید و همیشه خدا را شاکر بود.
شحاته، عبدالله محمود، الامام محمد عبده بین المنهج الدینی و المنهج الاجتماعی، ص۲۷.
روزی پدر، برادران محمد را به کشاورزی فراخواند و به هر کدام قطعه زمینی اهداء کرد، تا مشغول کار شوند و برای خود درآمدی داشته باشند. اما محمد را به مدارس علوم دینی فرستاد.
مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۴، ص۹۶.
...