مهمان پرستی

لغت نامه دهخدا

مهمان پرستی. [ م ِ مام ْ پ َ رَ ] ( حامص مرکب ) عمل مهمان پرست :
کمربندد و چرب دستی کند
بصد مهر مهمان پرستی کند.نظامی.در این آرزو هیچ بیغاره نیست
ز مهمان پرستی مرا چاره نیست.نظامی.