لغت نامه دهخدا
ملطیه. [ م َ ل َطْ ی َ / م َ ل َ طی ی َ ] ( اِخ ) شهری است در غرب فرات بسیار سرد و دارای میوه های بسیار و در زمینی هموار قرار گرفته و کوههای روم آن را احاطه کرده است. ( از اقرب الموارد ). شهری است در ترکیه ، نزدیک فرات که 130000 تن سکنه دارد و همان ملیطن باستانی است. ( از لاروس بزرگ ). مهمترین ثغری است [ به شام ] که از این سوی کوه لکام است و میوه های وی همه مباح است و بی خداوند است. ( حدود العالم ). شهری است از بلاد روم در محاذات شام از بناهای اسکندر و جامع آن را صحابه بنا کرده اند. ( از معجم البلدان ). و رجوع به نزهةالقلوب و قاموس الاعلام ترکی شود.
