لغت نامه دهخدا
مرقس. [ م ُ ق ُ ] ( اِخ ) نویسنده یکی از اناجیل اربعه. صاحب یکی از چهار انجیل. مصنف یکی از چهار انجیل بود و عموم دانشمندان را در صحت این مطلب شکی نیست که مرقس همان شخصی است که در کتاب اعمال رسولان ( یکی از کتب عهد جدید ) به یوحنا و مرقس موسوم است که خویش و شاگرد بارنابا بود. گویند که او بانی کلیسای اسکندریه که در مصر واقع است بوده است. ( از قاموس کتاب مقدس ).
