لغت نامه دهخدا چهارخیابان. [ چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) جائی که دو خیابان یکدیگر را قطع کنند. میدانی که چهار خیابان ازچهار سو به آن منتهی شود. رجوع به چارخیابان شود.
