ناقوس زن

لغت نامه دهخدا

ناقوس زن. [ زَ ] ( نف مرکب ) آنکه ناقوس می نوازد. نوازنده ناقوس :
کبک ناقوس زن وشارک سنتورزن است
فاخته نای زن و بط شده طنبورزنا.منوچهری.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه ناقوس رابصدا در آورد نوازنده ناقوس : کبک ناقوس زن وشارک سنتورزن است فاخته نای زن و بط شده طنبور زنا . ( منوچهری .د.چا.۱:۲ )
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم