لغت نامه دهخدا نیکوبنگر. [ ب ِ گ َ / ب ِ ن ِ گ َ ] ( نف مرکب ) نیکونگر. آنکه به دقت بنگرد. دقیق : چشم دل را باز کن بنگر نکوزآنکه نفتاد آنکه نیکوبنگر است.ناصرخسرو.
