لغت نامه دهخدا نکوسخن. [ ن ِ س ُ خ َ ] ( ص مرکب ) خوش سخن. نکوگوی. که سخن نیکو گوید : نیکودل و نکونیت است و نکوسخن خوش عادت است و طبع خوش او را و خوش زبان.فرخی.
