لغت نامه دهخدا
نویم. [ ن َ ] ( ع ص ) مرد کندخاطر نادان ، یا گمنام بی اعتبار. ( منتهی الارب ). مغفل ، و گفته اند خامل. ( از اقرب الموارد ). نُوَمَة. ( از اقرب الموارد ).
نویم
نویم. [ ن َ ] ( ع ص ) مرد کندخاطر نادان ، یا گمنام بی اعتبار. ( منتهی الارب ). مغفل ، و گفته اند خامل. ( از اقرب الموارد ). نُوَمَة. ( از اقرب الموارد ).
