لغت نامه دهخدا میجر. [ م َ ج َ ] ( ع اِ ) میجرة. کبچه و دارودان که بدان دارو در دهان ریزند. میجرة. ( منتهی الارب ، ماده وج ر ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).
